23 października 2017 rok
Opera na Zamku, ul. Korsarzy 34
Szukamy Prawdy o Człowieku
(2001–nadal) dyrektor Muzeum Narodowego w Szczecinie, historyk i krytyk sztuki, absolwent KUL; w przeszłości: asystent Działu Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego w Szczecinie, dyrektor Biura Wystaw Artystycznych (BWA) w Szczecinie, wicedyrektor Zamku Książąt Pomorskich, dziennikarz TVP Szczecin, zastępca dyrektora Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku; inicjator i kurator wystaw z kolekcji MNS oraz sztuki współczesnej; współzałożyciel Bałtyckiego Magazynu Sztuki „Mare Articum”, współredaktor „Kwartalnika Rzeźby «Orońsko»”; autor esejów, felietonów i programów cyklicznych o dziejach sztuki i życiu artystycznym Pomorza Zachodniego; współautor przekształcenia MNS, w tym budowy Centrum Nauki; członek: Rady ds. Muzeów MKiDN, Wojewódzkiej Rady Ochrony Zabytków w Zachodniopomorskim, AICA, ICOM, SHS, SMP; odznaczony m.in. srebrnym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Reżyser, producent, scenarzysta. Autor znanych na całym świecie filmów: „Struktura kryształu” (1968), „Iluminacja” (1973), „Barwy ochronne” (1976), „Constans” (1980), „Rok spokojnego słońca” (1984), „Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest” (1988), „Cwał” (1996), „Persona non grata” (2004), „Rewizyta” (2009), „Obce ciało” (2014); nagrodzony na wielu międzynarodowych festiwalach m.in. w Cannes, Wenecji, Locarno, Moskwie, Chicago, Montrealu, Berlinie, Tokio. Krzysztof Zanussi reżyseruje także spektakle teatralne, wystawiane na całym świecie oraz jest autorem kilku książek.
Członek Zarządu Europejskiej Akademii Filmowej, doktor Honoris Causa wielu renomowanych uczelni, prowadzi wykłady dla studentów w wielu krajach.
Od 1979 roku pełni funkcję dyrektora Studia Filmowego TOR. Producent filmów m.in. Krzysztofa Kieślowskiego, Agnieszki Holland i wielu innych.
Foto: Mikołaj Rutkowski
Teolog, ksiądz katolicki, publicysta, bloger. Profesor nadzwyczajny na Wydziale Teologii Uniwersytetu Szczecińskiego, gdzie kieruje Katedrą Teologii Praktycznej, kierownik Katedry Komunikacji Religijnej na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. Od roku 2016 członek Komitetu Nauk Teologicznych PAN. Jego zainteresowania obejmują homiletykę, zagadnienia związane z obecnością Kościoła w sferze publicznej oraz w mediach, a także badania nad komunikacją religijną (język religijny, reklama, związki z kulturą popularną). Członek redakcji kwartalnika „Więź”, stały współpracownik „Tygodnika Powszechnego”. Autor książek: „Eucharystia zmediatyzowana. Teologiczno-pastoralna interpretacja transmisji Mszy Świętej w radiu i telewizji” (Zielona Góra 2009), „Ocalić Boga. Szkice z teologii sekularyzacji” (Warszawa 2010), „Copyright na Jezusa. Język, znak, rytuał między wiarą a niewiarą” (Warszawa 2012), „Bluźnierstwo. Między grzechem a przestępstwem” (Warszawa 2013), „Emaus. Tajemnice dnia ósmego” (Warszawa 2015), „Czy Bóg nas kusi? 55 pytań o wiarę” (Kraków 2015). Dwukrotnie nominowany do Nagrody Dziennikarskiej „Ślad” im. bp. J. Chrapka.
Historyk sztuki oraz krytyk. Absolwentka Instytutu Historii Sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie w latach 2011-2014 była uczestnikiem studiów doktoranckich. Redaktor naczelna miesięcznika o sztuce „Arteon”, w którym publikuje artykuły popularyzujące sztukę oraz teksty krytyczno-artystyczne, poruszając m.in. problem braku kryteriów wartościowania dzieł sztuki oraz braku granic etycznych w sztuce współczesnej. Poza „Arteonem” publikowała m.in. w czasopismach „Arttak – Sztuki Piękne”, „Artluk. Sztuka na spad” oraz konserwatywnym miesięczniku „Lux” (dodatek do FrondyLux). Gość paneli dyskusyjnych i konferencji, m.in.: „Etyka, estetyka, ranga: dzieło sztuki w obiegu przeciwstawnych wartości” – konferencji zorganizowanej przez sosnowieckie Centrum Sztuki „Zamek Sielecki”; „Zwykłe rzeczy, dobre rzeczy? – dyskusja o emancypacji działań artystycznych względem oceny etycznej” – panelu zorganizowanego przez gliwicką Czytelnię Sztuki; „Nie/możliwa autonomia sztuki” – konferencji zorganizowanej w ramach spotkania Forum Nowych Autonomii Sztuki w Galerii El w Elblągu. Laureatka Nagrody dla Młodych Dziennikarzy Wielkopolskiego Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za artykuł o praktyce zawłaszczania prac artystów neoawangardowych przez Piotra Uklańskiego.
Ur. w 1958 r. w Gorzowie Wielkopolskim. Studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu, dyplom z architektury wnętrz w 1985 r. Kwalifikacje 1. stopnia (doktorat) na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu w 1999 r. Habilitacja na Wydziale Komunikacji Multimedialnej Akademii Sztuk Pięknych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu w 2005 r. Od 1994 – asystent, od 1999 – adiunkt w Katedrze Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Budownictwa i Architektury Politechniki Szczecińskiej (obecnie: Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie). Od 2010 r. profesor nadzwyczajny Akademii Sztuki, od 2012 do 2016 r. – kierownik Katedry Nowych Mediów na Wydziale Malarstwa i Nowych Mediów; od 2016 r. prorektor do spraw artystycznych, studenckich i współpracy międzynarodowej Akademii Sztuki w Szczecinie.
Inicjator akcji ratowania przed rozbiórką tzw. Starej Transformatorowni przy ul. Św. Ducha w Szczecinie i przeznaczenia jej na miejsce prezentacji sztuki współczesnej (1987). Współzałożyciel Stowarzyszenia OFFicyna i niezależnej galerii Miejsce Sztuki OFFicyna (1998); współzałożyciel i wiceprezes Stowarzyszenia Zachęty Sztuki Współczesnej w Szczecinie (2004); członek Społecznego Zespołu na rzecz powstania Akademii Sztuki w Szczecinie (2007 – 2010). Od 2010 do 2014 r. wiceprzewodniczący Rady Muzeum Narodowego w Szczecinie.
Autor ponad dwudziestu pięciu indywidualnych i uczestnik ponad stu zbiorowych prezentacji sztuki w Polsce i za granicą (m. in. Australia, Francja, Japonia, Niemcy, Szwecja, Ukraina).
(2001–nadal) dyrektor Muzeum Narodowego w Szczecinie, historyk i krytyk sztuki, absolwent KUL; w przeszłości: asystent Działu Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego w Szczecinie, dyrektor Biura Wystaw Artystycznych (BWA) w Szczecinie, wicedyrektor Zamku Książąt Pomorskich, dziennikarz TVP Szczecin, zastępca dyrektora Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku; inicjator i kurator wystaw z kolekcji MNS oraz sztuki współczesnej; współzałożyciel Bałtyckiego Magazynu Sztuki „Mare Articum”, współredaktor „Kwartalnika Rzeźby «Orońsko»”; autor esejów, felietonów i programów cyklicznych o dziejach sztuki i życiu artystycznym Pomorza Zachodniego; współautor przekształcenia MNS, w tym budowy Centrum Nauki; członek: Rady ds. Muzeów MKiDN, Wojewódzkiej Rady Ochrony Zabytków w Zachodniopomorskim, AICA, ICOM, SHS, SMP; odznaczony m.in. srebrnym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Reżyser, producent, scenarzysta. Autor znanych na całym świecie filmów: „Struktura kryształu” (1968), „Iluminacja” (1973), „Barwy ochronne” (1976), „Constans” (1980), „Rok spokojnego słońca” (1984), „Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest” (1988), „Cwał” (1996), „Persona non grata” (2004), „Rewizyta” (2009), „Obce ciało” (2014); nagrodzony na wielu międzynarodowych festiwalach m.in. w Cannes, Wenecji, Locarno, Moskwie, Chicago, Montrealu, Berlinie, Tokio. Krzysztof Zanussi reżyseruje także spektakle teatralne, wystawiane na całym świecie oraz jest autorem kilku książek.
Członek Zarządu Europejskiej Akademii Filmowej, doktor Honoris Causa wielu renomowanych uczelni, prowadzi wykłady dla studentów w wielu krajach.
Od 1979 roku pełni funkcję dyrektora Studia Filmowego TOR. Producent filmów m.in. Krzysztofa Kieślowskiego, Agnieszki Holland i wielu innych.
Foto: Mikołaj Rutkowski
Teolog, ksiądz katolicki, publicysta, bloger. Profesor nadzwyczajny na Wydziale Teologii Uniwersytetu Szczecińskiego, gdzie kieruje Katedrą Teologii Praktycznej, kierownik Katedry Komunikacji Religijnej na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. Od roku 2016 członek Komitetu Nauk Teologicznych PAN. Jego zainteresowania obejmują homiletykę, zagadnienia związane z obecnością Kościoła w sferze publicznej oraz w mediach, a także badania nad komunikacją religijną (język religijny, reklama, związki z kulturą popularną). Członek redakcji kwartalnika „Więź”, stały współpracownik „Tygodnika Powszechnego”. Autor książek: „Eucharystia zmediatyzowana. Teologiczno-pastoralna interpretacja transmisji Mszy Świętej w radiu i telewizji” (Zielona Góra 2009), „Ocalić Boga. Szkice z teologii sekularyzacji” (Warszawa 2010), „Copyright na Jezusa. Język, znak, rytuał między wiarą a niewiarą” (Warszawa 2012), „Bluźnierstwo. Między grzechem a przestępstwem” (Warszawa 2013), „Emaus. Tajemnice dnia ósmego” (Warszawa 2015), „Czy Bóg nas kusi? 55 pytań o wiarę” (Kraków 2015). Dwukrotnie nominowany do Nagrody Dziennikarskiej „Ślad” im. bp. J. Chrapka.
Historyk sztuki oraz krytyk. Absolwentka Instytutu Historii Sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie w latach 2011-2014 była uczestnikiem studiów doktoranckich. Redaktor naczelna miesięcznika o sztuce „Arteon”, w którym publikuje artykuły popularyzujące sztukę oraz teksty krytyczno-artystyczne, poruszając m.in. problem braku kryteriów wartościowania dzieł sztuki oraz braku granic etycznych w sztuce współczesnej. Poza „Arteonem” publikowała m.in. w czasopismach „Arttak – Sztuki Piękne”, „Artluk. Sztuka na spad” oraz konserwatywnym miesięczniku „Lux” (dodatek do FrondyLux). Gość paneli dyskusyjnych i konferencji, m.in.: „Etyka, estetyka, ranga: dzieło sztuki w obiegu przeciwstawnych wartości” – konferencji zorganizowanej przez sosnowieckie Centrum Sztuki „Zamek Sielecki”; „Zwykłe rzeczy, dobre rzeczy? – dyskusja o emancypacji działań artystycznych względem oceny etycznej” – panelu zorganizowanego przez gliwicką Czytelnię Sztuki; „Nie/możliwa autonomia sztuki” – konferencji zorganizowanej w ramach spotkania Forum Nowych Autonomii Sztuki w Galerii El w Elblągu. Laureatka Nagrody dla Młodych Dziennikarzy Wielkopolskiego Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za artykuł o praktyce zawłaszczania prac artystów neoawangardowych przez Piotra Uklańskiego.
Ur. w 1958 r. w Gorzowie Wielkopolskim. Studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu, dyplom z architektury wnętrz w 1985 r. Kwalifikacje 1. stopnia (doktorat) na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu w 1999 r. Habilitacja na Wydziale Komunikacji Multimedialnej Akademii Sztuk Pięknych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu w 2005 r. Od 1994 – asystent, od 1999 – adiunkt w Katedrze Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Budownictwa i Architektury Politechniki Szczecińskiej (obecnie: Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie). Od 2010 r. profesor nadzwyczajny Akademii Sztuki, od 2012 do 2016 r. – kierownik Katedry Nowych Mediów na Wydziale Malarstwa i Nowych Mediów; od 2016 r. prorektor do spraw artystycznych, studenckich i współpracy międzynarodowej Akademii Sztuki w Szczecinie.
Inicjator akcji ratowania przed rozbiórką tzw. Starej Transformatorowni przy ul. Św. Ducha w Szczecinie i przeznaczenia jej na miejsce prezentacji sztuki współczesnej (1987). Współzałożyciel Stowarzyszenia OFFicyna i niezależnej galerii Miejsce Sztuki OFFicyna (1998); współzałożyciel i wiceprezes Stowarzyszenia Zachęty Sztuki Współczesnej w Szczecinie (2004); członek Społecznego Zespołu na rzecz powstania Akademii Sztuki w Szczecinie (2007 – 2010). Od 2010 do 2014 r. wiceprzewodniczący Rady Muzeum Narodowego w Szczecinie.
Autor ponad dwudziestu pięciu indywidualnych i uczestnik ponad stu zbiorowych prezentacji sztuki w Polsce i za granicą (m. in. Australia, Francja, Japonia, Niemcy, Szwecja, Ukraina).
