Prowadzący
(2001–nadal) dyrektor Muzeum Narodowego w Szczecinie, historyk i krytyk sztuki, absolwent KUL; w przeszłości: asystent Działu Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego w Szczecinie, dyrektor Biura Wystaw Artystycznych (BWA) w Szczecinie, wicedyrektor Zamku Książąt Pomorskich, dziennikarz TVP Szczecin, zastępca dyrektora Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku; inicjator i kurator wystaw z kolekcji MNS oraz sztuki współczesnej; współzałożyciel Bałtyckiego Magazynu Sztuki „Mare Articum”, współredaktor „Kwartalnika Rzeźby «Orońsko»”; autor esejów, felietonów i programów cyklicznych o dziejach sztuki i życiu artystycznym Pomorza Zachodniego; współautor przekształcenia MNS, w tym budowy Centrum Nauki; członek: Rady ds. Muzeów MKiDN, Wojewódzkiej Rady Ochrony Zabytków w Zachodniopomorskim, AICA, ICOM, SHS, SMP; odznaczony m.in. srebrnym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Po studiach magisterskich w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym
i doktoranckich z teologii dogmatyczno-fundamentalnej na UAM
Był m.in. magistrem braci nowicjuszy i studentów
Poeta, dziennikarz, krytyk literacki. Gospodarz spotkań literackich, inicjator i moderator wielu dyskusji oraz paneli i debat z udziałem najważniejszych przedstawicieli życia kulturalnego w Polsce. Wiceprezes Fundacji im. Sławomira Mrożka. Publicysta Radia Szczecin. W 2015 roku został “Dziennikarzem Roku” Pomorza Zachodniego. Wydał kilka książek; ostatnio “Znak za pytaniem” (Poznań 2017). Publikował w wielu pismach w kraju i za granicą. Tłumaczony na kilka języków. Juror Nagrody Literackiej dla Autorki Gryfia.
Absolwent Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Rok urodzenia 1974. Słowem pracuje od ponad 20. lat. Przez ostatnią dekadę, odpowiedzialny za komunikację społeczną w sferze oświaty, kultury, turystyki, sportu, zdrowia i polityki społecznej Urzędu Miasta Szczecin. Obecnie rzecznik prasowy Szczecińskiej Agencji Artystycznej, instytucji kultury zaangażowanej w takie wydarzenia jak Tall Ships Races, Międzynarodowy Festiwal Ogni Sztucznych Pyromagic, Festiwal Młodych Talentów, Szczecin Jazz i wiele innych. Odpowiedzialny za kreowanie i prezentowanie wizerunku firmy, tworzenie kampanii promocyjnych i reklamowych, wizerunkowych i wydarzeniowych. Prowadzi szkolenia dla firm, wykłady na uczelniach z zakresu współpracy z mediami. Prywatnie tata Zuzi. W czasie wolnym organizuje wyprawy rowerowe, gra na gitarze i czyta książki.
Adiunkt w Zakładzie Badań i Analiz Wschodnich Instytutu Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Szczecińskiego. Uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie dysertacji doktorskiej pod tytułem: „Kształtowanie niepodległości azerbejdżańskiej w ostatnich dwóch dekadach XIX w. i na początku XX w. pod kierunkiem naukowym prof. zw. dr hab. Andrzeja Furiera. Aktywność naukowa obejmuje trzy zasadnicze kierunki badawcze – Zakaukazie jako europejsko-azjatyckie pogranicze, odrodzenie azerbejdżańskiej państwowości a południowa część terytorium – tzw. Azerbejdżan irański oraz Islam i islamizm wobec wyzwań rozwoju cywilizacji na Kaukazie.
(2001–nadal) dyrektor Muzeum Narodowego w Szczecinie, historyk i krytyk sztuki, absolwent KUL; w przeszłości: asystent Działu Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego w Szczecinie, dyrektor Biura Wystaw Artystycznych (BWA) w Szczecinie, wicedyrektor Zamku Książąt Pomorskich, dziennikarz TVP Szczecin, zastępca dyrektora Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku; inicjator i kurator wystaw z kolekcji MNS oraz sztuki współczesnej; współzałożyciel Bałtyckiego Magazynu Sztuki „Mare Articum”, współredaktor „Kwartalnika Rzeźby «Orońsko»”; autor esejów, felietonów i programów cyklicznych o dziejach sztuki i życiu artystycznym Pomorza Zachodniego; współautor przekształcenia MNS, w tym budowy Centrum Nauki; członek: Rady ds. Muzeów MKiDN, Wojewódzkiej Rady Ochrony Zabytków w Zachodniopomorskim, AICA, ICOM, SHS, SMP; odznaczony m.in. srebrnym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Po studiach magisterskich w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym
i doktoranckich z teologii dogmatyczno-fundamentalnej na UAM
Był m.in. magistrem braci nowicjuszy i studentów
Poeta, dziennikarz, krytyk literacki. Gospodarz spotkań literackich, inicjator i moderator wielu dyskusji oraz paneli i debat z udziałem najważniejszych przedstawicieli życia kulturalnego w Polsce. Wiceprezes Fundacji im. Sławomira Mrożka. Publicysta Radia Szczecin. W 2015 roku został “Dziennikarzem Roku” Pomorza Zachodniego. Wydał kilka książek; ostatnio “Znak za pytaniem” (Poznań 2017). Publikował w wielu pismach w kraju i za granicą. Tłumaczony na kilka języków. Juror Nagrody Literackiej dla Autorki Gryfia.
Absolwent Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Rok urodzenia 1974. Słowem pracuje od ponad 20. lat. Przez ostatnią dekadę, odpowiedzialny za komunikację społeczną w sferze oświaty, kultury, turystyki, sportu, zdrowia i polityki społecznej Urzędu Miasta Szczecin. Obecnie rzecznik prasowy Szczecińskiej Agencji Artystycznej, instytucji kultury zaangażowanej w takie wydarzenia jak Tall Ships Races, Międzynarodowy Festiwal Ogni Sztucznych Pyromagic, Festiwal Młodych Talentów, Szczecin Jazz i wiele innych. Odpowiedzialny za kreowanie i prezentowanie wizerunku firmy, tworzenie kampanii promocyjnych i reklamowych, wizerunkowych i wydarzeniowych. Prowadzi szkolenia dla firm, wykłady na uczelniach z zakresu współpracy z mediami. Prywatnie tata Zuzi. W czasie wolnym organizuje wyprawy rowerowe, gra na gitarze i czyta książki.
Adiunkt w Zakładzie Badań i Analiz Wschodnich Instytutu Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Szczecińskiego. Uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie dysertacji doktorskiej pod tytułem: „Kształtowanie niepodległości azerbejdżańskiej w ostatnich dwóch dekadach XIX w. i na początku XX w. pod kierunkiem naukowym prof. zw. dr hab. Andrzeja Furiera. Aktywność naukowa obejmuje trzy zasadnicze kierunki badawcze – Zakaukazie jako europejsko-azjatyckie pogranicze, odrodzenie azerbejdżańskiej państwowości a południowa część terytorium – tzw. Azerbejdżan irański oraz Islam i islamizm wobec wyzwań rozwoju cywilizacji na Kaukazie.
Prelegenci
Reżyser, producent, scenarzysta. Autor znanych na całym świecie filmów: „Struktura kryształu” (1968), „Iluminacja” (1973), „Barwy ochronne” (1976), „Constans” (1980), „Rok spokojnego słońca” (1984), „Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest” (1988), „Cwał” (1996), „Persona non grata” (2004), „Rewizyta” (2009), „Obce ciało” (2014); nagrodzony na wielu międzynarodowych festiwalach m.in. w Cannes, Wenecji, Locarno, Moskwie, Chicago, Montrealu, Berlinie, Tokio. Krzysztof Zanussi reżyseruje także spektakle teatralne, wystawiane na całym świecie oraz jest autorem kilku książek.
Członek Zarządu Europejskiej Akademii Filmowej, doktor Honoris Causa wielu renomowanych uczelni, prowadzi wykłady dla studentów w wielu krajach.
Od 1979 roku pełni funkcję dyrektora Studia Filmowego TOR. Producent filmów m.in. Krzysztofa Kieślowskiego, Agnieszki Holland i wielu innych.
Foto: Mikołaj Rutkowski
Z wykształcenia jest anglistą. Był wieloletnim pracownikiem francuskiego radia RFI i sekcji polskiej BBC. W latach 90 był korespondentem polskich mediów w Londynie, pisał m.in. w „Życiu Warszawy”, „Życiu”, „Tygodniku Powszechnym” w „Polityce”. W 2001 roku był zastępcą redaktora naczelnego tygodnika „Newsweek Polska”. Przez wiele lat był związany z „Rzeczpospolitą”. Prowadzi w Radiowej Jedynce magazyn Więcej świata, w Radiowej Trójce Raport o stanie świata oraz okazjonalnie Klub Trójki, w Radiowej Dwójce Puls świata. Publikuje również felietony w miesięczniku „W Drodze”. W 2016 roku za książkę Ziarno i krew. Podróż śladami bliskowschodnich chrześcijan był nominowany do Nagrody Literackiej „Nike” oraz otrzymał Nagrodę im. Beaty Pawlak. Laureat Nagrody PAP im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż o Kurdach.
Teolog, ksiądz katolicki, publicysta, bloger. Profesor nadzwyczajny na Wydziale Teologii Uniwersytetu Szczecińskiego, gdzie kieruje Katedrą Teologii Praktycznej, kierownik Katedry Komunikacji Religijnej na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. Od roku 2016 członek Komitetu Nauk Teologicznych PAN. Jego zainteresowania obejmują homiletykę, zagadnienia związane z obecnością Kościoła w sferze publicznej oraz w mediach, a także badania nad komunikacją religijną (język religijny, reklama, związki z kulturą popularną). Członek redakcji kwartalnika „Więź”, stały współpracownik „Tygodnika Powszechnego”. Autor książek: „Eucharystia zmediatyzowana. Teologiczno-pastoralna interpretacja transmisji Mszy Świętej w radiu i telewizji” (Zielona Góra 2009), „Ocalić Boga. Szkice z teologii sekularyzacji” (Warszawa 2010), „Copyright na Jezusa. Język, znak, rytuał między wiarą a niewiarą” (Warszawa 2012), „Bluźnierstwo. Między grzechem a przestępstwem” (Warszawa 2013), „Emaus. Tajemnice dnia ósmego” (Warszawa 2015), „Czy Bóg nas kusi? 55 pytań o wiarę” (Kraków 2015). Dwukrotnie nominowany do Nagrody Dziennikarskiej „Ślad” im. bp. J. Chrapka.
Badacz stosunków międzynarodowych, zajmuje się teorią i praktyką bezpieczeństwa międzynarodowego, prawami człowieka, rozwiązywaniem konfliktów międzynarodowych, ograniczeniami i kontrolą zbrojeń oraz rozbrojeniem. Były minister Spraw Zagranicznych w rządzie Marka Belki i były dyrektor Sztokholmskiego Międzynarodowego Instytutu Badań nad Pokojem (SIPRI). Członek Kolegium Doradczego Sekretarza Generalnego ONZ ds. Rozbrojenia (2006-2011). Współprzewodniczył Polsko-Rosyjskiej Grupie do Spraw Trudnych
w latach 2008-2015. Wchodził w skład Grupy Ekspertów NATO („Grupa Mędrców”) ds. przygotowania Nowej Koncepcji Strategicznej Sojuszu oraz Panelu Wybitnych Osobistości, powołanego pod auspicjami OBWE, który opracował raport pt. Back to Diplomacy nt. możliwości kształtowania „bezpieczeństwa europejskiego jako wspólnego projektu”. Członek Komitetu Nauk Politycznych PAN. Opublikował ponad 20 monografii
i ok. 450 studiów, artykułów i esejów. Pracuje na Wydziale „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego.
Absolwent socjologii Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Executive MBA Zachodniopomorskiej Szkoły Biznesu, menedżer z wieloletnim doświadczeniem korporacyjnym. Karierę zawodową rozpoczynał w firmie doradczej
Ernst&Young, gdzie przez trzy lata pełnił funkcję dyrektora szczecińskiego oddziału. Jako konsultant doradzał wielu polskim i międzynarodowym firmom w obszarach zarządzania ludźmi. Pracował również dla firmy doradczej HayGroup oraz centrali Banku Zachodniego WBK we Wrocławiu. Od ponad czternastu lat związany z siecią handlową Netto, początkowo jako dyrektor personalny, a od dziewięciu lat odpowiada za sprzedaż i działalność operacyjną Netto w Polsce.
Historyk sztuki oraz krytyk. Absolwentka Instytutu Historii Sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie w latach 2011-2014 była uczestnikiem studiów doktoranckich. Redaktor naczelna miesięcznika o sztuce „Arteon”, w którym publikuje artykuły popularyzujące sztukę oraz teksty krytyczno-artystyczne, poruszając m.in. problem braku kryteriów wartościowania dzieł sztuki oraz braku granic etycznych w sztuce współczesnej. Poza „Arteonem” publikowała m.in. w czasopismach „Arttak – Sztuki Piękne”, „Artluk. Sztuka na spad” oraz konserwatywnym miesięczniku „Lux” (dodatek do FrondyLux). Gość paneli dyskusyjnych i konferencji, m.in.: „Etyka, estetyka, ranga: dzieło sztuki w obiegu przeciwstawnych wartości” – konferencji zorganizowanej przez sosnowieckie Centrum Sztuki „Zamek Sielecki”; „Zwykłe rzeczy, dobre rzeczy? – dyskusja o emancypacji działań artystycznych względem oceny etycznej” – panelu zorganizowanego przez gliwicką Czytelnię Sztuki; „Nie/możliwa autonomia sztuki” – konferencji zorganizowanej w ramach spotkania Forum Nowych Autonomii Sztuki w Galerii El w Elblągu. Laureatka Nagrody dla Młodych Dziennikarzy Wielkopolskiego Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za artykuł o praktyce zawłaszczania prac artystów neoawangardowych przez Piotra Uklańskiego.
Ks. dr Mirosław Tykfer, ur. 1976, ksiądz diecezji poznańskiej. Od trzech lat redaktor naczelny „Przewodnika Katolickiego”. Zaangażowany we Wspólnotę Sant’Egidio, która przyjaźni się z ubogimi, głównie bezdomnymi. Studia z teologii i psychoterapii na Papieskim Uniwersytecie Salezjańskim i Papieski Uniwersytet Gregoriańskim w Rzymie.
Urodzony 06.07.1970 r. we Wrocławiu; Absolwent Wyższego Prawosławnego Seminarium Duchownego w Warszawie (1995) i Wydziału Teologii Prawosławnej Chrześcijańskie
Polski socjolog i historyk idei, doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego, publicysta, poseł na Sejm V kadencji, dyrektor Żydowskiego Instytutu Historycznego. Syn pisarki i tłumaczki Anny Kamieńskiej oraz poety i tłumacza Jana Śpiewaka. W 1973 ukończył studia w Instytucie SocjologiiUniwersytetu Warszawskiego. Związany ze środowiskiem „Więzi”. Od 1978 należał do Towarzystwa Kursów Naukowych. W 1979 był współzałożycielem podziemnego kwartalnika „Res Publica”. W 1980 wstąpił do NSZZ „Solidarność”.
W 1984 uzyskał stopień doktora (na podstawie pracy zatytułowanej Style liberalnego myślenia: anglo-amerykańska myśl polityczna lat czterdziestych i pięćdziesiątych XX wieku, jego promotorem był profesor Jerzy Szacki). W 2000 został doktorem habilitowanym. Został nauczycielem akademickim w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego (pełnił w nim funkcję kierownika Zakładu Historii Myśli Społecznej) oraz na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. Wykładał również w Wyższej Szkole Mediów im. Jerzego Giedroycia i Szkole Wyższej im. Bogdana Jańskiego. Członek Collegium Invisibile.
Jako bezpartyjny kandydat 25 września 2005 został wybrany w okręgu warszawskim z listy Platformy Obywatelskiej do Sejmu V kadencji. W 2007 nie ubiegał się o reelekcję.
3 października 2011 otrzymał nominację na stanowisko dyrektora Żydowskiego Instytutu Historycznego.
W 2013 otrzymał Nagrodę im. księdza Józefa Tischnera w kategorii „pisarstwo religijne lub filozoficzne” za całokształt twórczości.
Jest mężem Heleny Datner oraz ojcem Jana Śpiewaka.
Urodzony 19 lipca 1977 roku w Mikołowie. Ukończył Technikum Elektryczno – Mechaniczne w Cieszynie, następnie Chrześcijańską Akademię Teologiczną w Warszawie. Od 2002 roku jest duchownym ewangelickim, od 2007 roku proboszczem Parafii Ewangelicko – Augsburskiej w Szczecinie. Wcześniej był wikariuszem w Lesznie oraz w Wiśle Centrum. Jako duszpasterz ewangelizacyjno – misyjny Diecezji Wrocławskiej jest wykładowcą w czasie Tygodni Ewangelizacyjnych dla Rodzin w Karpaczu, przewodniczącym Szczecińskiego Oddziału Polskiej Rady Ekumenicznej. Jego żona Izabela urodzona w Cieszynie jest diakonką zaangażowaną w codzienne życie parafii. Mają dwójkę dzieci Mateusza (12 lat) i Hannę (7 lata). W 2014 roku wydał tomik wierszy „Myśli biegu”, jako maratończyk propaguje Ewangelię wśród biegaczy, organizuje Ekumeniczne Biegi Charytatywne w Szczecinie. 2014 roku tomik „Myśli w biegu”.
Urodził się 14 stycznia 1971r. w Al Khafji w Arabii Saudyjskiej. Z pochodzenia jest Palestyńczykiem. Jego rodzice wyemigrowali z Palestyny do Arabii Saudyjskiej, a następnie do Kuwejtu. Tam zdobył średnie wykształcenie z najwyższą lokatą w szkole oraz dostał stypendium na studia medyczne w Polsce. Do Lublina, gdzie podjął studia na Akademii Medycznej, przybył w 1988r. W 1997r. uzyskał tytuł lekarza.
W czasie studiów czynnie angażował się w działania na rzecz integracji studentów muzułmańskich i został członkiem Stowarzyszenia Studentów Muzułmańskich w Polsce. W międzyczasie rozpoczął czteroletnie studia teologiczno-prwnicze (szariat) we Francji, które ukończył w 2004r. Następnie zawodowo zajął się posługa religijną i opieką nad wspólnotą muzułmańską (ummą) w Lublinie. Został imamem oraz dyrektorem Lubelskiego Centrum Islamu.
Jest współzałożycielem Ligi Muzułmańskiej w RP, która jako związek wyznaniowy została zarejestrowana w Departamencie Wyznań i Mniejszości Narodowych przy Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz oficjalnie wpisana do rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych w 2004r.
Od wielu lat pełni funkcję przewodniczącego Rady Imamów – organu wyodrębnionego w ramach Ligii Muzułmańskiej. W Radzie Imamów zasiadają osoby legitymujące się wyższym wykształceniem w zakresie prawa i teologii islamu. Głównym zadaniem członków Rady jest sprawowanie posługi religijnej dla społeczności muzułmańskiej w Polsce.
Od 2008r. działa jako mufti Ligi Muzułmańskiej RP – wydaje oficjalne interpretacje w sprawach życia religijnego i prywatnego, w zgodzie z zasadami islamu.Swoje decyzje ogłasza w formie fatwy.
W 2016r. został przewodniczącym Muzułmańskiego Stowarzyszenia Kształcenia Kulturalnego, które oficjalnie zostało powołane w 1996 roku. Jego założyciele wcześniej współtworzyli i rozwijali Stowarzyszenie Studentów Muzułmańskich. Zadaniem MSKK jest pogłębianie wiedzy na temat kultury i cywilizacji islamu oraz popularyzacja tej wiedzy w rozmaitych środowiskach, jak również współpraca z innymi organizacjami działającymi w tym zakresie w Polsce. Stowarzyszenie współpracuje też z instytucjami państwowymi, organizacjami społecznymi w kierunku budowania tolerancji i wzajemnego zrozumienia między wyznawcami różnych religii w Polsce.
Reprezentuje tzw. „islam środka”, a więc akceptuje w sferze życia społecznego wszystko to, co nie sprzeciwia się w sposób oczywisty zasadom islamu i jest wobec religii co najmniej neutralne. Jest sunnitą przywiązanym do tradycji intelektualnej islamu i duchowego wymiaru religii. Uważa, że wiedza i akceptacja innych jest kluczem pokojowego współistnienia wielu kultur i religii na świecie.
Aktywnie uczestniczy w dialogu międzykulturowym i międzyreligijnym poprzez wykłady i szkolenia, artykuły prasowe i publikacje, wywiady i komentarze, udział w programach telewizyjnych oraz ważnych wydarzeniach krajowych i zagranicznych.
Jest ojcem czworga dzieci, które wychowuje w duchu wartości islamskich. Ma wielu przyjaciół zarówno wśród wyznawców islamu, chrześcijaństwa jak i judaizmu. Jego pasją jest kino amerykańskie, a marzeniem podróże.
Anioł Solidarności Społecznej 2016
Z wykształcenia pedagog, socjolog. Pierwsze doświadczenia zawodowe zdobywała w goleniowskich organizacjach pozarządowych oraz Regionalnym Ośrodku Polityki Społecznej, od czterech lat współpracuje z firmami z branży e-commerce – Stylepit i PDC Logistics. Inicjatorka działań mających na celu włączenie osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz podopiecznych instytucji pomocy społecznej do otwartego rynku pracy. Współzałożycielka Klastra E-Biznesu Pomorza Zachodniego zrzeszającego przedsiębiorstwa gotowe do dzielnie się kapitałem wiedzy i kompetencji.
Dziennikarka „Gazety Wyborczej” i TOK FM
Absolwentka warszawskiego LO im. Józefa Wybickiego oraz Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej (wydział Wiedzy o Teatrze). Uzyskała też tytuł MBA w Międzynarodowej Szkole Zarządzania w Warszawie. Stypendystka amerykańskiej fundacji The National Forum Foundation (dziś The Freedom House).
Współautorka książki Dekady 1985-1994, z serii poświęconej historii Polski po II wojnie światowej.
Adiunkt w Zakładzie Badań i Analiz Wschodnich Instytutu Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Szczecińskiego. Uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie dysertacji doktorskiej pod tytułem: „Kształtowanie niepodległości azerbejdżańskiej w ostatnich dwóch dekadach XIX w. i na początku XX w. pod kierunkiem naukowym prof. zw. dr hab. Andrzeja Furiera. Aktywność naukowa obejmuje trzy zasadnicze kierunki badawcze – Zakaukazie jako europejsko-azjatyckie pogranicze, odrodzenie azerbejdżańskiej państwowości a południowa część terytorium – tzw. Azerbejdżan irański oraz Islam i islamizm wobec wyzwań rozwoju cywilizacji na Kaukazie.
Ur. w 1958 r. w Gorzowie Wielkopolskim. Studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu, dyplom z architektury wnętrz w 1985 r. Kwalifikacje 1. stopnia (doktorat) na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu w 1999 r. Habilitacja na Wydziale Komunikacji Multimedialnej Akademii Sztuk Pięknych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu w 2005 r. Od 1994 – asystent, od 1999 – adiunkt w Katedrze Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Budownictwa i Architektury Politechniki Szczecińskiej (obecnie: Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie). Od 2010 r. profesor nadzwyczajny Akademii Sztuki, od 2012 do 2016 r. – kierownik Katedry Nowych Mediów na Wydziale Malarstwa i Nowych Mediów; od 2016 r. prorektor do spraw artystycznych, studenckich i współpracy międzynarodowej Akademii Sztuki w Szczecinie.
Inicjator akcji ratowania przed rozbiórką tzw. Starej Transformatorowni przy ul. Św. Ducha w Szczecinie i przeznaczenia jej na miejsce prezentacji sztuki współczesnej (1987). Współzałożyciel Stowarzyszenia OFFicyna i niezależnej galerii Miejsce Sztuki OFFicyna (1998); współzałożyciel i wiceprezes Stowarzyszenia Zachęty Sztuki Współczesnej w Szczecinie (2004); członek Społecznego Zespołu na rzecz powstania Akademii Sztuki w Szczecinie (2007 – 2010). Od 2010 do 2014 r. wiceprzewodniczący Rady Muzeum Narodowego w Szczecinie.
Autor ponad dwudziestu pięciu indywidualnych i uczestnik ponad stu zbiorowych prezentacji sztuki w Polsce i za granicą (m. in. Australia, Francja, Japonia, Niemcy, Szwecja, Ukraina).
fot: Kamila Zarembska
Reżyser, producent, scenarzysta. Autor znanych na całym świecie filmów: „Struktura kryształu” (1968), „Iluminacja” (1973), „Barwy ochronne” (1976), „Constans” (1980), „Rok spokojnego słońca” (1984), „Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest” (1988), „Cwał” (1996), „Persona non grata” (2004), „Rewizyta” (2009), „Obce ciało” (2014); nagrodzony na wielu międzynarodowych festiwalach m.in. w Cannes, Wenecji, Locarno, Moskwie, Chicago, Montrealu, Berlinie, Tokio. Krzysztof Zanussi reżyseruje także spektakle teatralne, wystawiane na całym świecie oraz jest autorem kilku książek.
Członek Zarządu Europejskiej Akademii Filmowej, doktor Honoris Causa wielu renomowanych uczelni, prowadzi wykłady dla studentów w wielu krajach.
Od 1979 roku pełni funkcję dyrektora Studia Filmowego TOR. Producent filmów m.in. Krzysztofa Kieślowskiego, Agnieszki Holland i wielu innych.
Foto: Mikołaj Rutkowski
Z wykształcenia jest anglistą. Był wieloletnim pracownikiem francuskiego radia RFI i sekcji polskiej BBC. W latach 90 był korespondentem polskich mediów w Londynie, pisał m.in. w „Życiu Warszawy”, „Życiu”, „Tygodniku Powszechnym” w „Polityce”. W 2001 roku był zastępcą redaktora naczelnego tygodnika „Newsweek Polska”. Przez wiele lat był związany z „Rzeczpospolitą”. Prowadzi w Radiowej Jedynce magazyn Więcej świata, w Radiowej Trójce Raport o stanie świata oraz okazjonalnie Klub Trójki, w Radiowej Dwójce Puls świata. Publikuje również felietony w miesięczniku „W Drodze”. W 2016 roku za książkę Ziarno i krew. Podróż śladami bliskowschodnich chrześcijan był nominowany do Nagrody Literackiej „Nike” oraz otrzymał Nagrodę im. Beaty Pawlak. Laureat Nagrody PAP im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż o Kurdach.
Teolog, ksiądz katolicki, publicysta, bloger. Profesor nadzwyczajny na Wydziale Teologii Uniwersytetu Szczecińskiego, gdzie kieruje Katedrą Teologii Praktycznej, kierownik Katedry Komunikacji Religijnej na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. Od roku 2016 członek Komitetu Nauk Teologicznych PAN. Jego zainteresowania obejmują homiletykę, zagadnienia związane z obecnością Kościoła w sferze publicznej oraz w mediach, a także badania nad komunikacją religijną (język religijny, reklama, związki z kulturą popularną). Członek redakcji kwartalnika „Więź”, stały współpracownik „Tygodnika Powszechnego”. Autor książek: „Eucharystia zmediatyzowana. Teologiczno-pastoralna interpretacja transmisji Mszy Świętej w radiu i telewizji” (Zielona Góra 2009), „Ocalić Boga. Szkice z teologii sekularyzacji” (Warszawa 2010), „Copyright na Jezusa. Język, znak, rytuał między wiarą a niewiarą” (Warszawa 2012), „Bluźnierstwo. Między grzechem a przestępstwem” (Warszawa 2013), „Emaus. Tajemnice dnia ósmego” (Warszawa 2015), „Czy Bóg nas kusi? 55 pytań o wiarę” (Kraków 2015). Dwukrotnie nominowany do Nagrody Dziennikarskiej „Ślad” im. bp. J. Chrapka.
Badacz stosunków międzynarodowych, zajmuje się teorią i praktyką bezpieczeństwa międzynarodowego, prawami człowieka, rozwiązywaniem konfliktów międzynarodowych, ograniczeniami i kontrolą zbrojeń oraz rozbrojeniem. Były minister Spraw Zagranicznych w rządzie Marka Belki i były dyrektor Sztokholmskiego Międzynarodowego Instytutu Badań nad Pokojem (SIPRI). Członek Kolegium Doradczego Sekretarza Generalnego ONZ ds. Rozbrojenia (2006-2011). Współprzewodniczył Polsko-Rosyjskiej Grupie do Spraw Trudnych
w latach 2008-2015. Wchodził w skład Grupy Ekspertów NATO („Grupa Mędrców”) ds. przygotowania Nowej Koncepcji Strategicznej Sojuszu oraz Panelu Wybitnych Osobistości, powołanego pod auspicjami OBWE, który opracował raport pt. Back to Diplomacy nt. możliwości kształtowania „bezpieczeństwa europejskiego jako wspólnego projektu”. Członek Komitetu Nauk Politycznych PAN. Opublikował ponad 20 monografii
i ok. 450 studiów, artykułów i esejów. Pracuje na Wydziale „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego.
Absolwent socjologii Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Executive MBA Zachodniopomorskiej Szkoły Biznesu, menedżer z wieloletnim doświadczeniem korporacyjnym. Karierę zawodową rozpoczynał w firmie doradczej
Ernst&Young, gdzie przez trzy lata pełnił funkcję dyrektora szczecińskiego oddziału. Jako konsultant doradzał wielu polskim i międzynarodowym firmom w obszarach zarządzania ludźmi. Pracował również dla firmy doradczej HayGroup oraz centrali Banku Zachodniego WBK we Wrocławiu. Od ponad czternastu lat związany z siecią handlową Netto, początkowo jako dyrektor personalny, a od dziewięciu lat odpowiada za sprzedaż i działalność operacyjną Netto w Polsce.
Historyk sztuki oraz krytyk. Absolwentka Instytutu Historii Sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie w latach 2011-2014 była uczestnikiem studiów doktoranckich. Redaktor naczelna miesięcznika o sztuce „Arteon”, w którym publikuje artykuły popularyzujące sztukę oraz teksty krytyczno-artystyczne, poruszając m.in. problem braku kryteriów wartościowania dzieł sztuki oraz braku granic etycznych w sztuce współczesnej. Poza „Arteonem” publikowała m.in. w czasopismach „Arttak – Sztuki Piękne”, „Artluk. Sztuka na spad” oraz konserwatywnym miesięczniku „Lux” (dodatek do FrondyLux). Gość paneli dyskusyjnych i konferencji, m.in.: „Etyka, estetyka, ranga: dzieło sztuki w obiegu przeciwstawnych wartości” – konferencji zorganizowanej przez sosnowieckie Centrum Sztuki „Zamek Sielecki”; „Zwykłe rzeczy, dobre rzeczy? – dyskusja o emancypacji działań artystycznych względem oceny etycznej” – panelu zorganizowanego przez gliwicką Czytelnię Sztuki; „Nie/możliwa autonomia sztuki” – konferencji zorganizowanej w ramach spotkania Forum Nowych Autonomii Sztuki w Galerii El w Elblągu. Laureatka Nagrody dla Młodych Dziennikarzy Wielkopolskiego Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za artykuł o praktyce zawłaszczania prac artystów neoawangardowych przez Piotra Uklańskiego.
Ks. dr Mirosław Tykfer, ur. 1976, ksiądz diecezji poznańskiej. Od trzech lat redaktor naczelny „Przewodnika Katolickiego”. Zaangażowany we Wspólnotę Sant’Egidio, która przyjaźni się z ubogimi, głównie bezdomnymi. Studia z teologii i psychoterapii na Papieskim Uniwersytecie Salezjańskim i Papieski Uniwersytet Gregoriańskim w Rzymie.
Urodzony 06.07.1970 r. we Wrocławiu; Absolwent Wyższego Prawosławnego Seminarium Duchownego w Warszawie (1995) i Wydziału Teologii Prawosławnej Chrześcijańskie
Polski socjolog i historyk idei, doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego, publicysta, poseł na Sejm V kadencji, dyrektor Żydowskiego Instytutu Historycznego. Syn pisarki i tłumaczki Anny Kamieńskiej oraz poety i tłumacza Jana Śpiewaka. W 1973 ukończył studia w Instytucie SocjologiiUniwersytetu Warszawskiego. Związany ze środowiskiem „Więzi”. Od 1978 należał do Towarzystwa Kursów Naukowych. W 1979 był współzałożycielem podziemnego kwartalnika „Res Publica”. W 1980 wstąpił do NSZZ „Solidarność”.
W 1984 uzyskał stopień doktora (na podstawie pracy zatytułowanej Style liberalnego myślenia: anglo-amerykańska myśl polityczna lat czterdziestych i pięćdziesiątych XX wieku, jego promotorem był profesor Jerzy Szacki). W 2000 został doktorem habilitowanym. Został nauczycielem akademickim w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego (pełnił w nim funkcję kierownika Zakładu Historii Myśli Społecznej) oraz na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. Wykładał również w Wyższej Szkole Mediów im. Jerzego Giedroycia i Szkole Wyższej im. Bogdana Jańskiego. Członek Collegium Invisibile.
Jako bezpartyjny kandydat 25 września 2005 został wybrany w okręgu warszawskim z listy Platformy Obywatelskiej do Sejmu V kadencji. W 2007 nie ubiegał się o reelekcję.
3 października 2011 otrzymał nominację na stanowisko dyrektora Żydowskiego Instytutu Historycznego.
W 2013 otrzymał Nagrodę im. księdza Józefa Tischnera w kategorii „pisarstwo religijne lub filozoficzne” za całokształt twórczości.
Jest mężem Heleny Datner oraz ojcem Jana Śpiewaka.
Urodzony 19 lipca 1977 roku w Mikołowie. Ukończył Technikum Elektryczno – Mechaniczne w Cieszynie, następnie Chrześcijańską Akademię Teologiczną w Warszawie. Od 2002 roku jest duchownym ewangelickim, od 2007 roku proboszczem Parafii Ewangelicko – Augsburskiej w Szczecinie. Wcześniej był wikariuszem w Lesznie oraz w Wiśle Centrum. Jako duszpasterz ewangelizacyjno – misyjny Diecezji Wrocławskiej jest wykładowcą w czasie Tygodni Ewangelizacyjnych dla Rodzin w Karpaczu, przewodniczącym Szczecińskiego Oddziału Polskiej Rady Ekumenicznej. Jego żona Izabela urodzona w Cieszynie jest diakonką zaangażowaną w codzienne życie parafii. Mają dwójkę dzieci Mateusza (12 lat) i Hannę (7 lata). W 2014 roku wydał tomik wierszy „Myśli biegu”, jako maratończyk propaguje Ewangelię wśród biegaczy, organizuje Ekumeniczne Biegi Charytatywne w Szczecinie. 2014 roku tomik „Myśli w biegu”.
Urodził się 14 stycznia 1971r. w Al Khafji w Arabii Saudyjskiej. Z pochodzenia jest Palestyńczykiem. Jego rodzice wyemigrowali z Palestyny do Arabii Saudyjskiej, a następnie do Kuwejtu. Tam zdobył średnie wykształcenie z najwyższą lokatą w szkole oraz dostał stypendium na studia medyczne w Polsce. Do Lublina, gdzie podjął studia na Akademii Medycznej, przybył w 1988r. W 1997r. uzyskał tytuł lekarza.
W czasie studiów czynnie angażował się w działania na rzecz integracji studentów muzułmańskich i został członkiem Stowarzyszenia Studentów Muzułmańskich w Polsce. W międzyczasie rozpoczął czteroletnie studia teologiczno-prwnicze (szariat) we Francji, które ukończył w 2004r. Następnie zawodowo zajął się posługa religijną i opieką nad wspólnotą muzułmańską (ummą) w Lublinie. Został imamem oraz dyrektorem Lubelskiego Centrum Islamu.
Jest współzałożycielem Ligi Muzułmańskiej w RP, która jako związek wyznaniowy została zarejestrowana w Departamencie Wyznań i Mniejszości Narodowych przy Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz oficjalnie wpisana do rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych w 2004r.
Od wielu lat pełni funkcję przewodniczącego Rady Imamów – organu wyodrębnionego w ramach Ligii Muzułmańskiej. W Radzie Imamów zasiadają osoby legitymujące się wyższym wykształceniem w zakresie prawa i teologii islamu. Głównym zadaniem członków Rady jest sprawowanie posługi religijnej dla społeczności muzułmańskiej w Polsce.
Od 2008r. działa jako mufti Ligi Muzułmańskiej RP – wydaje oficjalne interpretacje w sprawach życia religijnego i prywatnego, w zgodzie z zasadami islamu.Swoje decyzje ogłasza w formie fatwy.
W 2016r. został przewodniczącym Muzułmańskiego Stowarzyszenia Kształcenia Kulturalnego, które oficjalnie zostało powołane w 1996 roku. Jego założyciele wcześniej współtworzyli i rozwijali Stowarzyszenie Studentów Muzułmańskich. Zadaniem MSKK jest pogłębianie wiedzy na temat kultury i cywilizacji islamu oraz popularyzacja tej wiedzy w rozmaitych środowiskach, jak również współpraca z innymi organizacjami działającymi w tym zakresie w Polsce. Stowarzyszenie współpracuje też z instytucjami państwowymi, organizacjami społecznymi w kierunku budowania tolerancji i wzajemnego zrozumienia między wyznawcami różnych religii w Polsce.
Reprezentuje tzw. „islam środka”, a więc akceptuje w sferze życia społecznego wszystko to, co nie sprzeciwia się w sposób oczywisty zasadom islamu i jest wobec religii co najmniej neutralne. Jest sunnitą przywiązanym do tradycji intelektualnej islamu i duchowego wymiaru religii. Uważa, że wiedza i akceptacja innych jest kluczem pokojowego współistnienia wielu kultur i religii na świecie.
Aktywnie uczestniczy w dialogu międzykulturowym i międzyreligijnym poprzez wykłady i szkolenia, artykuły prasowe i publikacje, wywiady i komentarze, udział w programach telewizyjnych oraz ważnych wydarzeniach krajowych i zagranicznych.
Jest ojcem czworga dzieci, które wychowuje w duchu wartości islamskich. Ma wielu przyjaciół zarówno wśród wyznawców islamu, chrześcijaństwa jak i judaizmu. Jego pasją jest kino amerykańskie, a marzeniem podróże.
Anioł Solidarności Społecznej 2016
Z wykształcenia pedagog, socjolog. Pierwsze doświadczenia zawodowe zdobywała w goleniowskich organizacjach pozarządowych oraz Regionalnym Ośrodku Polityki Społecznej, od czterech lat współpracuje z firmami z branży e-commerce – Stylepit i PDC Logistics. Inicjatorka działań mających na celu włączenie osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz podopiecznych instytucji pomocy społecznej do otwartego rynku pracy. Współzałożycielka Klastra E-Biznesu Pomorza Zachodniego zrzeszającego przedsiębiorstwa gotowe do dzielnie się kapitałem wiedzy i kompetencji.
Dziennikarka „Gazety Wyborczej” i TOK FM
Absolwentka warszawskiego LO im. Józefa Wybickiego oraz Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej (wydział Wiedzy o Teatrze). Uzyskała też tytuł MBA w Międzynarodowej Szkole Zarządzania w Warszawie. Stypendystka amerykańskiej fundacji The National Forum Foundation (dziś The Freedom House).
Współautorka książki Dekady 1985-1994, z serii poświęconej historii Polski po II wojnie światowej.
Adiunkt w Zakładzie Badań i Analiz Wschodnich Instytutu Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Szczecińskiego. Uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie dysertacji doktorskiej pod tytułem: „Kształtowanie niepodległości azerbejdżańskiej w ostatnich dwóch dekadach XIX w. i na początku XX w. pod kierunkiem naukowym prof. zw. dr hab. Andrzeja Furiera. Aktywność naukowa obejmuje trzy zasadnicze kierunki badawcze – Zakaukazie jako europejsko-azjatyckie pogranicze, odrodzenie azerbejdżańskiej państwowości a południowa część terytorium – tzw. Azerbejdżan irański oraz Islam i islamizm wobec wyzwań rozwoju cywilizacji na Kaukazie.
Ur. w 1958 r. w Gorzowie Wielkopolskim. Studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu, dyplom z architektury wnętrz w 1985 r. Kwalifikacje 1. stopnia (doktorat) na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu w 1999 r. Habilitacja na Wydziale Komunikacji Multimedialnej Akademii Sztuk Pięknych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu w 2005 r. Od 1994 – asystent, od 1999 – adiunkt w Katedrze Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Budownictwa i Architektury Politechniki Szczecińskiej (obecnie: Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie). Od 2010 r. profesor nadzwyczajny Akademii Sztuki, od 2012 do 2016 r. – kierownik Katedry Nowych Mediów na Wydziale Malarstwa i Nowych Mediów; od 2016 r. prorektor do spraw artystycznych, studenckich i współpracy międzynarodowej Akademii Sztuki w Szczecinie.
Inicjator akcji ratowania przed rozbiórką tzw. Starej Transformatorowni przy ul. Św. Ducha w Szczecinie i przeznaczenia jej na miejsce prezentacji sztuki współczesnej (1987). Współzałożyciel Stowarzyszenia OFFicyna i niezależnej galerii Miejsce Sztuki OFFicyna (1998); współzałożyciel i wiceprezes Stowarzyszenia Zachęty Sztuki Współczesnej w Szczecinie (2004); członek Społecznego Zespołu na rzecz powstania Akademii Sztuki w Szczecinie (2007 – 2010). Od 2010 do 2014 r. wiceprzewodniczący Rady Muzeum Narodowego w Szczecinie.
Autor ponad dwudziestu pięciu indywidualnych i uczestnik ponad stu zbiorowych prezentacji sztuki w Polsce i za granicą (m. in. Australia, Francja, Japonia, Niemcy, Szwecja, Ukraina).
fot: Kamila Zarembska