Z wykształcenia jest anglistą. Był wieloletnim pracownikiem francuskiego radia RFI i sekcji polskiej BBC. W latach 90 był korespondentem polskich mediów w Londynie, pisał m.in. w „Życiu Warszawy”, „Życiu”, „Tygodniku Powszechnym” w „Polityce”. W 2001 roku był zastępcą redaktora naczelnego tygodnika „Newsweek Polska”. Przez wiele lat był związany z „Rzeczpospolitą”. Prowadzi w Radiowej Jedynce magazyn Więcej świata, w Radiowej Trójce Raport o stanie świata oraz okazjonalnie Klub Trójki, w Radiowej Dwójce Puls świata. Publikuje również felietony w miesięczniku „W Drodze”. W 2016 roku za książkę Ziarno i krew. Podróż śladami bliskowschodnich chrześcijan był nominowany do Nagrody Literackiej „Nike” oraz otrzymał Nagrodę im. Beaty Pawlak. Laureat Nagrody PAP im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż o Kurdach.

Badacz stosunków międzynarodowych, zajmuje się teorią i praktyką bezpieczeństwa międzynarodowego, prawami człowieka, rozwiązywaniem konfliktów międzynarodowych, ograniczeniami i kontrolą zbrojeń oraz rozbrojeniem. Były minister Spraw Zagranicznych w rządzie Marka Belki i były dyrektor Sztokholmskiego Międzynarodowego Instytutu Badań nad Pokojem (SIPRI). Członek Kolegium Doradczego Sekretarza Generalnego ONZ ds. Rozbrojenia (2006-2011). Współprzewodniczył Polsko-Rosyjskiej Grupie do Spraw Trudnych
w latach 2008-2015. Wchodził w skład Grupy Ekspertów NATO („Grupa Mędrców”) ds. przygotowania Nowej Koncepcji Strategicznej Sojuszu oraz Panelu Wybitnych Osobistości, powołanego pod auspicjami OBWE, który opracował raport pt. Back to Diplomacy nt. możliwości kształtowania „bezpieczeństwa europejskiego jako wspólnego projektu”. Członek Komitetu Nauk Politycznych PAN. Opublikował ponad 20 monografii
i ok. 450 studiów, artykułów i esejów. Pracuje na Wydziale „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego.

Adiunkt w Zakładzie Badań i Analiz Wschodnich Instytutu Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Szczecińskiego. Uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie dysertacji doktorskiej pod tytułem: „Kształtowanie niepodległości azerbejdżańskiej w ostatnich dwóch dekadach XIX w. i na początku XX w. pod kierunkiem naukowym prof. zw. dr hab. Andrzeja Furiera. Aktywność naukowa obejmuje trzy zasadnicze kierunki badawcze – Zakaukazie jako europejsko-azjatyckie pogranicze, odrodzenie azerbejdżańskiej państwowości a południowa część terytorium – tzw. Azerbejdżan irański oraz Islam i islamizm wobec wyzwań rozwoju cywilizacji na Kaukazie.